به نقل از «مهر»

اقتصاد سبز پیربکران در انحصار سهم خواهی سیاسی

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۷۴۸۶۱

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها – مهدی بصراوی *: بیش از هزار سال پیش در اطراف اصفهان و در حاشیه رودخانه زاینده رود مردمانی سکونت داشته‌اند که اساس منطقه‌ای را پایه‌گذاری کرده‌اند که امروزه آن را با نام عارف مسلمان که در قرن هفتم هجری می‌زیسته است، می‌شناسند.

شاید در روزگاران کهن تصوری مبنی بر تبدیل شدن این بخش از اصفهان به قطب گردشگری و بوم‌گردی بعد از شهرستان اصفهان وجود نداشت اما امروزه باتوجه به وجود سازه‌های ارزشمندی چون بقعه پیربکران، آستراخاتون، پل بابا محمود، قلعه سرشیر و… به همراه جاذبه رودخانه زاینده رود و نیز زمین‌های حاصل‌خیز توان تبدیل شدن به یک مرکز گردشگری به ویژه برای مسافران خارجی را دارد که برای فرار از مدرنیته و صنعت به دنبال مکان‌هایی بکر، آرام و با ویژگی‌های خاص هستند تا روح خود را حتی برای مدتی کوتاه از فرهنگ مادی‌گرایی رها ساخته و جسم خود را از زندان زندگی ماشینی فراری دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران به لحاظ حاکمیت اسلام و مذهب مترقی شیعه و تلفیق هنر و معماری اسلامی تبدیل به مرکزی ارزشمند برای گردشگران خارجی شده است که علاوه بر بازدید از مکان‌های تاریخی و باستانی خواهان رسیدن به آرامش ذهنی نیز هستند اما به واقع چرا مناطقی همچون پیربکران که شاید از لحاظ تاریخی و تمدنی بسیار کهن‌تر از حتی کشورهای منطقه خاورمیانه است این چنین مورد بی‌مهری واقع شده است.

عده‌ای به این مسئله باور دارند که مدیران استان اصفهان به ویژه زمامداران امور در شهرستان دارای تفکر اقتصاد صنعتی بر پایه آلاینده‌گی بوده و وجود آلودگی، بیماری، مزاحمت‌های صوتی و… را بر کشاورزی، بوم‌گردی، تولید آثار فرهنگی بر اساس تفکر اسلامی ایرانی را ترجیح می‌دهند، گروهی دیگر اعتقاد دارند که رقبای شهرستان فلاورجان به دنبال ایجاد فرصتی هستند تا از این بزنگاه فرهنگی و اقتصادی به نفع خود بهره‌برداری کنند.

اما سوال قابل طرح برای اهالی این خاک پر از گوهر این است که چرا متصدیان امور اداری، فرهنگی و اقتصادی شهرستان تنها به دعوت‌های بی‌ثمر از وزرا و مدیران کلان این حوزه بسنده کرده و در طول ادوار حضور خود بر صندلی سبز سیاست‌گذاری گامی مثبت در این خصوص برنداشته‌اند، هرچند که باید توضیحات مقامات شهرستان را شنیده و سپس اقدام به قضاوت کرد اما نبود زیرساخت و حتی فضای مناسب پذیرایی از میهمانان خارجی جای بسی شگفتی است.

شاید با تغییر نگرش مسئولان ارشد شهرستان فلاورجان و نگاه مثبت به اقتصاد سبز مبتنی بر کشاورزی و دامپروری ارگانیک، صنعت گردشگری و حتی توریسم سلامت به همراه ایجاد زیرساخت‌های مناسب موجبات ترویج زندگی معنوی ایرانی اسلامی بر پایه فرموده‌های مقام معظم رهبری، ایجاد اشتغال و حمایت از امنیت شغلی در سال رشد تولید و مهار تورم را فراهم کرده و از تجربه تلخ و ناگوار صنعتی شدن به شیوه شهرستان‌های مبارکه و لنجان درس عبرت گرفته و با پرهیز از سلیقه‌گرایی و سیاست زدگی با استفاده از ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری بومی و ویژگی‌های فرهنگی تمدنی با ارائه پیشنهادهای اصلاحی و تکمیل قوانین و مقررات در راستای اجرای بهتر و کامل قانون مقدمات تسهیل کسب و کار را برای تبدیل شهرستان فلاورجان به منطقه نمونه اقتصادی بر پایه درآمدهای فرهنگ محور گام بردارند.

قلعه سرشیر با آن همه حکم قطعی، مصوبه، تفاهم نامه و…محکوم به شکست شده است، مکانی که سرمایه‌گذار ایرانی، که اگر دارایی‌هایش را در بخش گردشگری یکی از همسایه‌گان مانند ترکیه، عراق، سوریه هزینه کرده بود برایش فرش قرمزی پهن می‌شد.

اما چه حاصل که توسعه بخش خصوصی در گردشگری تنها شعاری است که با سلیقه شخصی و سهم خواهی سیاسی جمع معدودی قدرتمند در نبردی است نابرابر که شکستن کمر فعالان اقتصادی این حوزه را رقم خواهد زد.

منطق سرمایه‌گذاری برای منطقه پیربکران این مجموعه تنها حق طلبی است تا پس از اثبات واقعیات نشان دهد حقوق عامه که بارها بهانه‌ای بوده است برای تخریب مجموعه گردشگری به دلیل احکام مستدل تنها وسیله‌ای بوده برای تضییع حقوق بیت‌المال که متعلق به اهالی مردمان این منطقه است.

قلعه سرشیر تقابل خیز توسعه بخش خصوصی در برابر توسعه آمرانه بخش دولتی و بروکراسی اقتدارگراست. شاید روشنگری و اعتمادسازی در صنعت گردشگری حلقه‌ای است مفقوده تا دادستانی شود از حقوق حافظان میراث این مرز و بوم و از اخلال در امنیت شغلی این گروه از سرمایه‌گذاران جلوگیری شود.

*پژوهشگر حوزه مسائل اجتماعی و سرمایه گذاری

کد خبر 5809060

منبع: مهر

کلیدواژه: مقام معظم رهبری سرمایه گذاری اصفهان بخش خصوصی گردشگری بوشهر صنایع دستی کرمانشاه خطبه های نماز جمعه جاده چالوس سیلاب اصفهان ایلام بارش باران سفر استانی اردبیل نیروی انتظامی فارس اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای البرز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۷۴۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قوانین و مقررات در کشور جلوتر از مصادیق مالکیت فکری است

به گزارش خبرگزاری مهر، محمدصادق آزمندیان، مدیر کل مالکیت فکری وزارت دادگستری درباره مفهوم مالکیت فکری، گفت: مالکیت فکری یا دارایی‌های نامشهود به معنای یک تلاش معرفتی است که توسط یک پدیدآورنده صورت می‌گیرد و ماحصل این نوآوری، یک محصول و یا خدمتی می‌شود که در دنیای بیرون تجلی پیدا می‌کند، لذا دارایی که از فکر و اندیشه نشأت می‌گیرد دارایی فکری نامیده می‌شود و دارای تقسیم بندی است.

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری، اظهار کرد: ایده‌ای که پشت ساخت یک محصول است، در دنیای واقع، تبدیل به یک محصول شده به عنوان مثال میز مصداقی از دارایی فکری است که به آن طرح صنعتی می‌گوئیم به همین دلیل هر آنچه که ما در دنیای پیرامون خود داریم نشأت گرفته از فکر و اندیشه بشری است.

آزمندیان، افزود: تلاش‌هایی که درصدد است تا با استفاده از افکار و اندیشه‌های نو دنیا را جایی بهتری برای زیستن، توسعه اقتصادی و افزایش رفاه اجتماعی کند باید حفاظت و حمایت شود، بنابراین همین تلاش‌های فکری و معرفتی نیاز به حمایت‌های قانونی دارد که در این جا است که مالکیت فکری ورود پیدا می‌کند و در تلاش است که از اندیشه‌ها و افکار جدید حمایت کند و حق را به صاحب حق که صاحب اندیشه و ایده است برساند.

وی در ادامه به مصادیق مالکیت فکری اشاره کرد و گفت: معتقدیم که سقف مالکیت فکری بر روی دو پایه‌ی اصلی مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری استوار است که مالکیت صنعتی را به اختراع، طرح صنعتی، علامت تجاری، اختراعات کوچک، نشانه‌های جغرافیایی، اسامی مبدا و مواردی از این دست تقسیم می‌کنیم.

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری، ادامه داد: رکن دیگری که سقف مالکیت فکری بر آن قرار می‌گیرد مالکیت ادبی و هنری است که آن را حق مؤلف یا حق نشر می‌نامیم که شعبه دیگری به نام حقوق مرتبط دارد؛ به عنوان مثال یک اثر سینمایی نشأت گرفته از یک نمایش نامه‌ای است که یک مؤلفی آن را نوشته و این نمایشنامه تبدیل به فیلم می‌شود که به آن حقوق مجاور یا حقوق مرتبط هم اطلاق می‌شود.

آزمندیان، گفت: بنابراین یک شعبه مالکیت صنعتی و یک شعبه مالکیت ادبی و هنری داریم که این دو سقف مالکیت فکری را نگه می‌دارند و به عنوان ستون‌های اصلی هستند و یک سری نهادهای حقوقی هم به عنوان نهاد واسط این دو تلقی می‌شوند.

وی درباره وضعیت مالکیت فکری در ایران نیز گفت: قوانین و مقررات در کشور ما جلوتر از مصادیق مالکیت فکری است؛ ما سعی کردیم به تبعیت از پیشرفت‌هایی که در دنیا صورت می‌گیرد از این روند تبعیت کنیم، اما به اندازه‌ای که لازم است نتوانستیم بهره بهره برداری کنیم.

مدیر کل مالکیت فکری وزارت دادگستری، تصریح کرد: در همه دنیا حقوق مالکیت فکری به عنوان ابزاری برای حمایت از منافع اقتصادی پدیدآورندگان است، بنابراین حقوق ابزار حمایت است و هدف نیست، اما یک جانمایی که به اشتباه در کشور ما ایجاد شده این است که حقوق خود به هدف تبدیل شده است؛ در همه جای دنیا حقوق مالکیت فکری به عنوان ابزاری برای تضمینی منافع مادی و اقتصادی است یعنی در تمام کشورها، شرکت‌ها و اشخاصی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، ابزار حقوق را به عنوان حفاظت از منافع مادی شأن استفاده می‌کنند، اما در کشور ما تنها به صرف گرفتن یک گواهینامه به عنوان سند مالکیت، اتکا و بسنده می‌شود و بهره برداری از حقوق مالکیت فکری به عنوان ابزار حمایت از منافع اقتصادی صورت نگرفته است.

آزمندیان، خاطرنشان کرد: ما مالکیت فکری را به عنوان یک هدف، اما سایر کشورها آن را به عنوان یک وسیله تلقی می‌کنند.

وی یادآور شد: برای اولین بار در ایران در سال ۱۳۰۴ قانون علامت تجاری و پس از آن در سال ۱۳۱۰ نیز قانون علائم و اختراعات به تصویب رسید؛ ما در این سال‌ها و حتی بعد از آن، خود که تولید کننده نبودیم و اختراعی هم نداشتیم، اما از آن جایی که ما وارد کننده محصولات کشورهای دیگر بودیم و باید از محصولات، نوآوری‌ها و علائم تجاری آن کشورها حمایت می‌شد، مکانیزم‌ها و سازوکارهای قانونی نیاز داشتیم لذا یکی از موضوعاتی که باعث شد ما مالکیت فکری را از بعد حقوقی آن بیشتر نگاه کنیم و از منافع اقتصادی آن بهره برداری نکنیم مربوط به این جریان است که ریشه تاریخی دارد.

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری، ادامه داد: موضوع دیگری که به این مسئله دامن زد این بود که سیاست‌گذار جانمایی مالکیت فکری را حتی تا همین امروز اشتباه انجام داده است؛ اگر سه بازار تولید ایده، بازار تولید محصول و بازار مصرف کالا و خدمات را متصور شویم آنچه که در دنیا اتفاق افتاده این است که مالکیت فکری و حقوق انحصاری که به دارنده حق اختراع، علامت تجاری، طرح‌های صنعتی و سایر مصادیق می‌دهند در دو بازار تولید محصول و مصرف است به این ترتیب که اگر تولید کننده‌ای از ایده‌ای سریع‌تر استفاده کرد قانون‌گذار و حاکمیت به او انحصار می‌دهد و در بازار مصرف هم تنها او است که می‌تواند آن محصول را عرضه کند و دیگر تولیدکنندگان حق کپی از آن ایده را ندارند، اما ما مالکیت فکری را در حوزه پدیدآورنده ایده و نوآوران مورد توجه قرار دادیم در صورتیکه اساساً موضوع مالکیت فکری، بازار و اعطای انحصار به تولید کننده و عرضه کننده است.

آزمندیان، تصریح کرد: انحصار در ساخت و تولید، انحصار در فروش، انحصار در واردات، انحصار در عرضه و انحصار در ذخیره، پنج حقی است که مالکیت فکری اعطا می‌کند، اما در کشور ما هیچکدام از این پنج حق به درد خود پدیدآورنده ایده نمی‌خورد. پدیدآورندگان ایده که خود امکان تولید، عرضه و یا واردات ندارند بنابراین باید به سمت بازار هدایت شوند که در کشور ما این مسئولیت را دولت بر عهده گرفته که با توجه به مسئولیت‌های فراوان، نمی‌تواند این وظیفه را انجام دهد ضمن آنکه اساساً صلاحیت آن را هم ندارد.

وی تاکید کرد: در مابقی کشورها، جانمایی مالکیت فکری در بازار تولید و بازار مصرف است و زمانی که انحصار به بازار تولید اعطا می‌شود قدر این انحصار را می‌داند و از افراد نخبه و متخصص دعوت می‌کند. به همین دلیل است که عمده اختراعات در دنیا یعنی بیش از ۹۸ درصد اختراعات متعلق به اشخاص حقوقی است در حالی که در کشور ما اشخاص حقیقی تملک بسیاری از اختراعات را دارند.

در نظام‌های حکومتی دولت محور، مالکیت فکری ضعیف‌تر است

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری خاطرنشان کرد: در نظام‌های حکومتی دولت محور، مالکیت فکری ضعیف‌تر است و مالکیت فکری متعلق به کشورهایی است که حجم بازار در آنجا بزرگ‌تر و رقابت شدیدتر است.

آزمندیان اظهار کرد: ما بعد از سال ۱۳۸۴ با علم به این مسئله که اگر می‌خواهیم به معنای واقعی وارد بازار رقابتی شویم، قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ را داشتیم و به سمت بازاری کردن اقتصاد خود رفتیم، اما اینکه در این فرآیند تا چه حد موفق بودیم جای بحث دارد.

وی اظهار کرد: جالب است با علم به این مسئله شاهد آن هستیم که هرروز حمایت‌های مالی که برای انجام جستجوی اختراعات، ثبت علائم تجاری و طرح‌های صنعتی صورت می‌گیرد توسط نهادهای دولتی از اشخاص و ذی‌نفعان حقیقی هنوز هم افزایش پیدا می‌کند. ما هنوز هم با علم به اینکه نباید مالکیت فکری را در بازار اول قرار دهیم این کار را انجام می‌دهیم، سیاست گذار نیاز به تغییر جهت و مسیر سیاست گذاری دارد که باید این اتفاق بیفتد و تا زمانی که این کار صورت نگیرد ما در همین مسیر باقی خواهیم ماند.

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری، افزود: قوانین حمایتی بسیار زیادی داریم که به‌روزرسانی این قوانین و مقررات هرروز بیشتر می‌شود، اما بهره برداری مالی و مادی مان کمتر می‌شود، یک بدنه بسیار بزرگی داریم منتها هسته این پوسته عظیم خیلی کوچک است.

آزمندیان، گفت: زمانی که با مقامات سازمان جهانی مالکیت فکری صحبت می‌کنیم عنوان می‌کنند کشور ایران که به دلیل دولتی بودن و درگیر بودن با تحریم‌ها، اقتصاد محدودتری نسبت به کشورهای اروپایی دارد چگونه این حجم از علائم تجاری را ثبت می‌کند. رتبه‌بندی ما در دنیا در حوزه علائم تجاری نزدیک به ۱۲۰ است و در سال نزدیک به صد هزار علامت تجاری ثبت می‌کنیم و سوال اینجا است که بازاری که عرضه کل پایینی دارد علامت تجاری به چه کار آن می‌آید؟ بنابراین ما در مسیری افتاده‌ایم که بهره‌برداری مالی و مادی نداریم و یکی از مهمترین چالش‌های ما در حوزه نظام حقوق مالکیت فکری این است که پوسته مالکیت فکری ما بسیار گسترده شده در حالی که محتوای آن بسیار محدود است.

وی اظهار کرد: در سال ۲۰۲۲، کشور چین یک میلیون و ششصد هزار اظهارنامه اختراع، کشور آمریکا حدود نهصد و شصت هزار اظهارنامه اختراع، کشور ژاپن حدود سیصد هزار اظهارنامه اختراع دریافت کرده‌اند در حالی ما حدود ۸ هزار اظهارنامه دریافت کرده‌ایم، در مسیری رقابت می‌کنیم که هرچه تلاش می‌کنیم نمی‌رسیم لذا به نظر بنده ما باید در حوزه‌ای که نقطه قوت ما است باید سرمایه گذاری کنیم و آن هم در حوزه مالکیت معنوی و ادبی و اقتصاد خلاق است.

لایحه حمایت از مالکیت ادبی و هنری حدود دو دهه است که بین دولت و مجلس در رفت‌وآمد است

مدیرکل مالکیت فکری وزارت دادگستری، گفت: طیف بسیار زیادی از نخبگان ما در حوزه مالکیت ادبی و هنری فعال هستند، چرا قانون گذاران ما در دولت‌های گذشته برای به روز رسانی قواعد اقدامی انجام نداده‌اند؟ لایحه‌ای تحت عنوان لایحه حمایت از مالکیت ادبی و هنری داریم که نزدیک به دو دهه است که بین مجلس و دولت در رفت‌وآمد است. این موضوع یک سری دلایل فنی دارد، اما بنده احساس می‌کنم که بحث‌هایی که مطرح می‌شود بهانه است و اگر نخبگان ما دور یک میز بنشینند می‌توانند موضوعات را تعیین تکلیف کنند، اما به نظر می‌رسد که تعارض منافع باعث شده که قانون حمایت از مالکیت ادبی و هنری به‌روزرسانی نشود.

کد خبر 6089502